Dinsdag 4 december 2018
We hebben er weer een uurtje bij gekregen vannacht. Dat is het voordeel van reizen in westelijke richting. Bij het ontbijt vanmorgen schuiven we aan bij een Nederlands echtpaar, waar we een leuk gesprek mee hebben. Hier even twee foto’s van een deel van het buffet. Het deel met de patisserie. Daarnaast nog heel veel meer keuze aan broodjes, beleg en warme gerechten.
Daarna is het weer tijd voor onze wandelroute. Dat belooft pittig te worden vandaag. De temperatuur is nu opgelopen tot 28 graden en de vochtigheid van de lucht zit volgens de kapitein in de 90%. De eerste rondjes brandt de zon er nog flink bij. Later komt er wat sluierbewolking die de zon wat tempert. De koffie en cola gaan er na afloop gretig in. Volgens Co z’n mobiele telefoon hebben we er weer precies een uur over gedaan.
Als we aan het lezen zijn op ons balkon, neemt de bewolking verder toe en voelen we zelfs een paar druppels. Wij hebben mazzel met onze hut, want om de hoek heeft ons balkon een grotere overstek. Daar kunnen we evengoed droog onder zitten. Een paar minuten lang volgt een tropische regenbui en dan is het al weer gedaan. We kunnen ons de paniek op het bovendek alleen maar voorstellen, haha! Na de lunch komt de zon alweer door.
Op de hut worden we verrast met een extra fruitschaal, geregeld door Joreisan, de man van barvrouw Shela, waar we nog regelmatig contact mee hebben via internet. Een paar dagen geleden vroeg hij of hij nog iets voor ons kon betekenen. We hebben toen gevraagd om een weegschaal, mocht dat mogelijk zijn. Dat was waarschijnlijk wel een moeilijke opdracht, maar het is hem gelukt! We krijgen hem via onze cabin steward Ruby. Kunnen we een beetje in de gaten houden of er niet teveel kilo’s bij komen na het afvallen in de afgelopen maanden. Het wegen gaat wat moeilijk met de deining van het schip, maar de schade lijkt vooralsnog mee te vallen.
Elke dag doet de kapitein een korte mededeling over het weer en de route. We gaan met ongeveer 34 km per uur richting Brazilië. Vannacht zullen we om ongeveer 3:30 uur de evenaar passeren. Eens kijken of we dan morgen al meteen merken dat de zon via het noorden van oost naar west zal gaan.
Hoog tijd voor de spa. Daar zien we opnieuw de vogel weer op één van de antenne masten op de voorplecht zitten. Als we weer terug zijn op de hut, besluiten we met de camera’s nog even naar het voordek te lopen om te zien of we er een goede foto van kunnen maken. Aan de vogelaars onder de lezers de vraag: welke vogel is dit? We lopen via de zonnedekken terug en komen bij de waterglijbaan Carlo tegen, één van de twee Nederlanders die we ’s avonds in de bar vaak spreken. Co neemt even een actie foto van hem in de waterglijbaan die we vanavond aan hem zullen geven.
We lezen verder op het balkon tot de zon ondergaat en de hoofdstukken afgerond zijn. En dan prepareren we ons voor het diner. Vanavond staat er een goud-en-zilver feestje op het programma bij het buiten zwembad, maar iets in die kleuren hebben we niet in onze garderobe. Vette pech.
Aan de bar hoeven we tegenwoordig geen bestelling meer te plaatsen. Barman Yershwant uit India weet ons hele schema al uit het hoofd. BBC 1 is nog niet op, of BBC 2 staat al klaar. En daarna volgt nog de limoncello met ijs. Wat makkelijk toch, barpersoneel met zulke goede geheugens!
Morgen alweer de laatste zeedag van de oversteek… We zullen het gaan missen!
