Woensdag 5 december 2018
Vannacht zijn we over de evenaar heen gegaan, maar we zijn er niet voor uit bed gegaan want we verwachtten niet een witte lijn op het water te zien, of zo’n plastic richel zoals op de wereldbol thuis. Hebben we die dan? Nee, maar voor het verhaal is het leuker.
De lucht heeft weer voldoende blauw en enkele wolken dus het lijkt weer een mooie dag te gaan worden. Op het dek staat wel een stevige wind, wat tijdens het lopen van onze rondjes goed te merken is. Maar we doen ze weer alle 35 en gaan dan naar de bar op het achterdek. Daar treffen we serveerster Susan aan. De werkplekken zijn sinds vandaag veranderd en nu werkt ze in de ochtend hier op het achterdek. Dus bestellen we onze drankjes bij haar.
Dan terug naar de hut om weer verder te lezen in onze boeken. Vandaag is de laatste zeedag van het blok van 5 in een rij en hoewel Co opschiet in het boek De Delta Deceptie van Dan Brown, komt hij eigenlijk een zeedag tekort om het uit te krijgen. Maar we krijgen er nog 3 tijdens deze cruise, dus het zal uiteindelijk makkelijk lukken. In de hut krijgen een soort oorkonde dat we de evenaar over gevaren zijn. Grappig souvenir.
Vanaf vandaag vliegt er een hele zwerm vogels mee. We denken dat het Jan van Genten zijn, maar we zijn geen echte kenners. Het aantal neemt ook gedurende de dag toe en ze vliegen met name aan de linker voorkant van het schip. Iets verder van het schip af, zien we een paar het water in duiken en vervolgens even zwemmen voor ze weer opstijgen. Hoewel we geen land zien, moet dat blijkbaar op vliegafstand aanwezig zijn. Het antwoord volgt tijdens de mededeling van de kapitein. Om 17:00 uur vanmiddag zullen we langs de eilandengroep Fernando de Noronha. Wat we er zo snel op internet over kunnen lezen horen deze eilanden bij Brazilië en zijn ze Unesco Werelderfgoed.
Vanmiddag gaan we iets later dan normaal naar de Spa want we hebben daar om vier uur de Razul geboekt. In het verleden hebben we dat geprobeerd op de Diadema en de Favolosa, maar beide keren werkte de stoomcabine van de daarvoor bedoelde ruimte niet. Nu gaat het toch lukken. We krijgen diverse producten aangereikt zoals een potje met scrubzout, een crème voor op de huid, voor op het gezicht en een tube voor een gezichtsmasker. Nu hebben we wel eens vaker een Razul gedaan, maar dat ging toch anders en we zijn niet snel genoeg om te vragen hoe ze het hier gedacht hadden in diverse stappen. Dus verzinnen we het zelf maar en gaan scrubben in de stoomruimte. Laten het lekker even inwerken en dan douchen we het eraf.
Daarna smeren we ons in met de crèmes voor lijf en gezicht en laten dat ook onder de stoom inwerken. Daarna sluiten we af met het gezichtsmasker wat we 6 minuten laten inwerken, dan afnemen met de daarvoor bedoelde doekjes en stomen nog even voor we het afronden met de douche. Er is ook een glaasje Prosecco neergezet. Grappige combinatie. We moeten nog wel even om handdoeken vragen, maar dan kunnen we redelijk droog de badjassen aandoen en naar de poolbar midscheeps gaan om vocht aan te vullen. De kapitein roept om dat we de eilanden aan de linkerkant van het schip kunnen zien, maar het is te ver en te vaag om er werkelijk wat van te kunnen meekrijgen.
En daarmee zitten we dan al weer aan het einde van de middag. De vijf zeedagen zijn omgevlogen en het hadden er best meer mogen zijn. We vervelen ons niet. Vannacht hebben we weer een uur extra en morgen leggen we rond 9 uur aan in Recife. Het hoeft dus geen korte nacht te worden. Morgen excursie. We weten nog niet hoe laat.
