Woensdag 28 november 2018
Gisteravond hebben we uitgebreid gesproken met een van de barmannen (Yashwant Shetti) van de atrium- of lobbybar. Erg gezellig en het was nog niet druk aan de bar want een groot deel van de gasten zat of aan het diner (2e zitting) of in het theater.
Voor ons laatste drankje gingen we op zoek naar Susan, maar zij bleek niet in de bar te zijn waar zij afgelopen dagen was. Daarom maar aan een andere bar ons laatste drankje genomen en door naar bed.
We worden wakker door het schudden en trillen van het schip. Blijkbaar gaan we aanleggen en het zijwaarts bewegen zorgt voor de nodig trillingen door het hele schip heen. Op de containers naast het schip zit een enorme hoeveelheid meeuwen. We ontbijten vandaag weer in het buffetrestaurant waarna we door gaan naar het dek voor onze wandeling. Onze excursie is pas vanmiddag dus we hebben alle tijd.
Het dek waar wij gisteren onze rondjes liepen is echter deels afgezet vanwege de schilder. We gaan daarom nog een dek hoger (alles zoveel mogelijk met de trap) waar de joggingbaan is. De rondjes hier zijn echter veel kleiner dus in plaats van 20 rondje moeten het er meer worden. De gegevens geven aan dat 1 rondje 155 meter is. Snel rekenen we uit dat we dan 32 rondjes moeten lopen.
Na 32 rondjes zitten we nog net binnen een uur lopen en we besluiten het aantal op 35 te zetten. De telefoon geeft na afloop aan ruim 1 uur en 7 minuten lopen, 5,7 kilometer. Dan hebben we wel een drankje verdiend, vinden wij.
Tijdens het lopen hebben we de temperatuur flink op voelen lopen. Als op het achterdek van ons drankje (niet alcoholisch) genieten, is de zon best krachtig. Na ons drankje gaan we naar ons balkon dat nu ook volop zon heeft. Tijd nu voor de krant en een goed boek.
We lunchen vandaag in het restaurant op de 4e etage waar je à la carte kunt lunchen. Het menu valt een beetje tegen, maar onze ober regelt een hoofdgerecht buiten de kaart om.
We gaan tijdig naar de Grand Bar, het verzamelpunt voor onze excursie naar Rabat. Ze beginnen mooi op tijd met het uitdelen van de busnummers.
De bus is niet helemaal vol. Om kwart over twee rijden we weg. De gids doet twee talen: Engels en Duits. De rit naar Rabat gaat tussen de één en anderhalf uur duren. We hebben geluk met het weer, want de afgelopen dagen had het veel geregend. Maar vandaag is het volop zonnig en lekker warm.
Opeens maken we een hele korte stop bij een tankstation omdat de gids snel even koffie en iets te eten moet kopen. Eenmaal terug in de bus vertelt hij de koffie nodig te hebben omdat hij vier nachten niet geslapen heeft omdat hij net vader geworden is. Hij vertelt kort iets over zijn gezin en familie en dan blijkt dat hij en zijn vrouw uit Nederland komen. Zelf had hij nog niet gemerkt een flink aantal Nederlanders in de bus te hebben. Vervolgens is er een kort gesprek in het Nederlands tussen hem en de Nederlandse gasten. Hij komt uit Roosendaal en onder de gasten is iemand daar vandaan.
In Rabat bezoeken we eerst het Koninklijk paleis. Je kunt met de bus wel binnen de muren komen van het terrein, maar het paleis zelf is van binnen niet te bezichtigen.
Dan maken we een korte stop bij de Chellah, de poort van een oud fort. Vervolgens rijden we door naar het mausoleum van Mohamed V. Dat was bij ons bezoek aan Rabat drie jaar geleden gesloten vanwege een officieel bezoek van de koning. Dit keer hebben we geluk en is het monument geopend. Het mausoleum staat op een plek waar in de 13e eeuw een moskee gebouwd is. Deze is door een aardbeving verwoest.
Dan volgt onze laatste stop in de stad bij de botanische tuin. Jeroen koopt daar weer een zakje heerlijke huisgemaakte noga en een glaasje verse muntthee.
Met de gids maken we nog een korte wandeling door de oude Medina, waar de muren deels blauw geschilderd zijn ter bescherming tegen het boze oog. Deze wandeling was nieuw voor ons en zo is deze trip ons goed bevallen.
Op de terugweg rijden we langs de klifkusten van de stad, waar de grote golven van de Atlantische Oceaan op stuk slaan. Een schitterend panorama met op de achtergrond de ondergaande zon.
Iets na acht uur zijn we weer aan boord en gaan direct door naar ons restaurant voor het diner. Het is rustig. Blijkbaar zijn er meer mensen nog onderweg met late excursies. Sommige komen pas rond tien uur binnen.
We besluiten na het diner niet eerst ons verslag te gaan publiceren. We willen nog even rustig aan de bar zitten en morgen is het toch een dag op zee. Even geduld a.u.b. zetten we nog snel even op de website. Nu naar de bar.