Het is net iets na 5 uur als we opstaan. Douchen, aankleden en inpakken en dan naar de terminal. Daar is het niet zo druk dus zijn we snel aan de beurt om in te checken. Vanwege onze extra stoel kunnen we dat niet online doen.
Dan blijkt weer de samenwerking tussen klm en delta op dit gebied, de extra stoel, erg slecht te zijn. Het lukt niet om Co voor de vlucht met delta in te checken. Ze ziet wel de stoelen en die blijken niet bij elkaar te zijn. Gaat weer lekker. De dame achter de balie belt met een paar nummers maar uiteindelijk moeten we voor Co in Atlanta nog inchecken. Laatste keer met delta.
Ook bij de veiligheidscheck is het rustig en omdat de handbagage door nieuwe scanners gaan, hoeven we niet van alles er uit te halen. Jeroen legt ook zijn paspoort en instapkaart in de bak, maar die blijken na de scan verdwenen te zijn. Het paspoort ligt los op de band en gelukkig vindt iemand later ook de instapkaart. Wat een begin van de reis.
Nadat we ontbeten hebben, gaan we toch nog even op zoek naar een desk van Klm. We komen bij een ticket desk en daar nemen een paar dames de moeite om ons probleem te behandelen. Na diverse telefoontjes, waaronder met Delta krijgen we een mail van Delta met de bevestiging van de geboekte stoelen. Dat moet nu in orde zijn, maar we moeten nog steeds in Atlanta Co inchecken voor de tweede vlucht.
Door dit hele verhaal is er al zoveel tijd verstreken dat wanneer we bij de gate komen, het boarden al begonnen is. Het gaat snel en in korte tijd zitten we in het toestel.
De vlucht verloopt prima hoewel we na het eten heel lang niets te drinken krijgen. De maaltijd was rode kool met gehaktballetjes en aardappelpuree. Daarbij een wortel cakeje.
Aangekomen in Atlanta wordt het echt spannend. Na het verlaten van het vliegtuig moeten we eerst door immigratie en dan de koffers van de band halen. Vervolgens gaan we door de douane en komen we bij de transfer balie. Daar tegenover moeten we eerst de koffers weer op een bagage band zetten.
Daarna gaan we bij de balie de instapkaart voor Co halen. Dat gaat weer niet soepel maar met hulp van een collega weet de dame eindelijk de klus te klaren. Door naar de veiligheid check. Flinke rijen.
Volgende stap is met de trein naar terminal T wat geheel aan de andere kant van de luchthaven ligt. Echt van uiterste naar uiterste.
Een kleine 15 minuten voor vertrek, komen we bij de gate aan. Geen tijd voor toilet of iets te eten maar we hebben het gehaald.
Na een kleine 2 uur vliegen zijn we in Fort Lauderdale. Daar verloopt alles vrij snel en we kunnen dus al snel met de taxi naar ons hotel. De Hyatt place.
Na het inchecken brengen we de spullen naar de kamer om daarna wat te gaan eten. Het is hier 6 uur in de avond, 6 uur vroeger dan in Nederland.
We strijken neer in Duffys sports grill. De serveerster hanteert een hoge snelheid in de bediening. Zeker bang dat we niet lang meer wakker kunnen blijven.
Gelukkig is de rommelige start wel goed afgelopen. Zo zonde van de tijd en vooral de ergernis over zoveel gedoe is heel vervelend. Ik hoop dat de rest van jullie reis vlot en met veel mooie momenten gaat verlopen. Groetjes uit Zwaag!
We kennen de problemen met de luchthavens in the US 🙁 Druk en altijd vertraging. Gelukkig hebben jullie alles op tijd gered en kan het avontuur beginnen!! Heel veel plezier mannen en genieten van jullie rondreis langs de kust van Amerika en Mexico!!
Jeetje mannen dit lijkt bijna wel onze vorige vlucht naar de USA. Vervelend allemaal, maar het is gelukt. Nu fijn ontspannen en genieten.
Lieve grietjes van ons uit Hoorn
Aiaiai, wat heerlijk om weer mee te lezen. Met enig leedvermaak moet ik toegeven 😉
Toch hoop ik dat het vervolg van de reis soepeler gaat hoor!