Venetië met eb en vloed

Vrijdag 8 november 2019

De ober komt niet bij u!

Na een rustige nacht worden we wakker in een regenachtig Venetië. We zoeken een plekje in de ontbijtzaal beneden. Helaas is het nu niet mogelijk om in de fraaie stadstuin te eten, maar gelukkig is er binnen ook plek. Het buffet biedt aardig wat keuze, met o.a. heerlijke zelfgebakken cakes en kaas uit de Dolomieten.

Wel iets krapper om te lopen dan een droog plein

Als we uitgegeten zijn, gaan we nog even terug naar de kamer om ons voor te bereiden op vertrek. De paraplus zitten helaas in onze grote koffers. Die zijn afgelopen maandag al thuis opgehaald door Bag Express en worden morgen afgeleverd op het cruiseschip. Gelukkig heeft de portier van het hotel nog een paraplu te leen en kunnen we buiten al snel een extra exemplaar op de kop tikken.

Zo kom je verder.

We lopen richting het San Marco plein en zien meteen dat de toestand met het water een stuk heftiger is, dan we met een paraplu aan kunnen. Sommige straten zijn volledig ondergelopen vanwege hoog water. We zien mensen met laarzen aan lopen, maar die hebben we natuurlijk ook niet van huis meegenomen. In de buurt van het plein staan er vlonders opgesteld, van ongeveer een halve meter hoog. Deze maken een droog pad richting de hoofd attractie van deze stad. Bij het plein aangekomen, kunnen we onze ogen bijna niet geloven. Het hele plein staat volledig blank. Terrasstoelen staan verlaten in het water. Een enkeling met laarzen en regenkleding waagt zich op het plein om foto’s te maken.

Heel wat bruggen, heel wat treden.

We zoeken een route op de vlonders die ons naar de ingang van de San Marco basiliek brengt. Met een ommetje komen we zo bij de kerk terecht. Ook het portaal van de kerk staat helemaal onder water. Wat zonde van zo’n eeuwenoud monument. De basiliek is vrij toegankelijk. De muren en de gewelven zijn volledig voorzien van heel fijn mozaïek. Ongelooflijk kunstig. Foto en video is hier verboden en daar houden wij ons gewoon aan. Geïnteresseerde lezers van dit blog moeten dus even Googlen voor afbeeldingen.

De Rialto brug

Na de rondgang door de kerk, komen we bij de trap naar de ingang van het museum. Dat willen we ook graag bezoeken. Voor € 5 entree krijgen we verschillende kunstvoorwerpen uit de kerk te zien. Onder andere de vier originele bronzen paarden, waarvan nu kopieën bovenop de gevel prijken. Ook komen we in de banket zaal, waar de dogen van de stad vroeger hun feestelijke bijeenkomsten hielden.

Niet alleen Pisa heeft een scheve toren.

Vanuit het museum kunnen we de zogenaamde loggia op, een soort balkon bovenop de gevel van de basiliek. Van hieraf heb je een schitterend uitzicht over het San Marco plein. Met de plu in de hand, schieten we wat plaatjes van het waterballet beneden.

Opera theater La Fenice

Als we de basiliek uit zijn, kopen we zelf ook maar een setje plastic overhoezen om verder droog te kunnen lopen. In onze maat alleen nog verkrijgbaar in kleurig oranje. Altijd nog eens handig voor een WK, of zo. De winkel heeft ook nog een leuke knuffel, verkleed als gondelier, dus die gaat ook meteen mee.

Bezoek aan het toneel tijdens opbouw decor.

We vervolgen onze route naar de Rialto brug, die over het Canal Grande heen loopt. Het is hier natuurlijk ontzettend druk en af en toe moet je even in de rij staan voor de beste foto-plek. Het uitzicht vanaf de brug is wel fantastisch. Ongelooflijk om te zien hoe alles hier per boot aangevoerd moet worden. Alle winkels worden zo bevoorraad, er kan geen auto het oude centrum van Venetië in.

Echt Venetië

Voor de lunch lopen we verder door de wijk Cannaregio. Hier worden de straten wat breder. En vinden we onze lunch plek bij de MacDonald’s. Hebben we gewoon even zin in. Daarna gaan we weer terug naar ons hotel voor een korte break. Ondertussen is het gelukkig wel gestopt met regenen.

Maskertje nodig?

Vanmiddag hebben we een afspraak met de Belgische lichtontwerper Peter van Praet, die hier aan het werk is in het opera theater La Fenice. We krijgen een rondleiding van hem door het schitterende gebouw. Het is in 1996 volledig afgebrand, maar gelukkig weer helemaal in originele stijl teruggebouwd. De naam feniks is dan ook wel heel toepasselijk. Verder komen we langs het laadplatform, dat – hoe kan het ook anders – aan een gracht ligt! Alle decorstukken, lampen en ander materiaal moet dus over water aangevoerd worden. Best lastig. Na een drankje neemt hij ons nog mee het toneel op, waar gewerkt wordt aan de komende voorstellingen van Don Carlo. Het was een leuk bezoek en heel aardig van Peter om ons hier te ontvangen.

Nog maar een foto.

Dan willen we nog een stukje rondlopen, maar de route loopt een beetje uit de hand. We belanden per ongeluk weer bij de Rialto brug en besluiten dan om aan de overkant van de brug de wijk Dorsoduro te verkennen. We worden weer door de smalle straatjes geleid, over bruggetjes, langs pleintjes, met eindeloos veel winkels, barretjes en restaurants. Je wordt er bijna duizelig van. Als we het Canal Grande weer overgestoken zijn, zit de route erop. We hebben zo in één dag toch een hele mooie indruk gekregen van deze bijzondere stad.

souvenir

We krijgen nog een paar tips van de portier voor het diner. En hij checkt nog even of het vanavond weer vloed wordt. Voor de zekerheid nemen we de hoezen maar mee.

3 thoughts on “Venetië met eb en vloed

  1. Henk schreef:

    Gelukkig toch nog genoten van de stad ondanks de regen.

  2. Anneke schreef:

    Ondanks het hoge water ziet het er wel erg mooi uit

  3. Aafje schreef:

    Mooie foto’s en uitleg van de stad.
    Jammer van het slechte weer.

Comments are closed.