Vrijdag 5 december 2014

Ondanks de langere nacht, worden we pas wakker als we om 8:45 uur de haven van Casablanca in varen. Kennelijk kunnen we wel wat extra rust gebruiken. Bij het ontbijt zet Jeroen de GPS op zijn mobiel aan, om te zien waar het schip precies ligt ten opzichte van het centrum van de stad. Dat lijkt op loopafstand te zijn, dus we slaan de aanbieding van een shuttlebus à 19,95 p/p af.

We pakken in de hut wat spullen bij elkaar en vertrekken dan te voet richting de stad. Het is aardig weer buiten, met een graad of 19 en wat zon. We zijn het schip nog maar amper uit, of we worden al aan alle kanten belaagd door Marokkanen die ons in hun taxi willen hebben, of die iets anders aan ons willen verkopen. Nee zeggen in alle talen helpt niet. Sommigen zijn wel heel vasthoudend en blijven een eind lang naast je lopen. De havenpolitie fluit een enkeling terug. Als we deze horde genomen hebben, kunnen we verder het havengebied uitlopen en dan staan we na een half uurtje bij de stadsmuren van de oude medina.

We lopen eerst door naar de Place des Nations Unies, het centrale plein in de stad. Van hieruit waaieren er brede boulevards uit over het centrum. We nemen de Avenue Hassan II naar de Place Mohamed V. Aan dat plein staan een paar mooie gebouwen, het gerechtsgebouw, het stadhuis en het hoofdpostkantoor. In het bijbehorende parkje zien we een hoop zwerfkatten en zwerfhonden. Ze zien er gelukkig niet al te mager uit. Via het Parc de la Ligue Arabe lopen we naar de Sacré Coeur, een voormalige kerk die nu voor concerten wordt gebruikt. Het is een wit betonnen gebouw uit de jaren ’20 (de Franse tijd) en ondertussen behoorlijk in verval. De aardige conciërge laat ons het interieur zien en vraagt dan om 2 euro waarvoor we blijkbaar naar boven kunnen lopen in één van de torens. Bij de aanblik van de vervallen trappen, vol duivenpoep, twijfelen we nog even, maar uiteindelijk lopen we toch maar voorzichtig naar boven. Buiten op de toren hebben we een magnifiek uitzicht over de stad. In het westen zien we aan de kust de grote moskee Hassan II waar we vanmiddag een bezoek aan zullen brengen. Er komen wat donkere wolken opzetten en als we beneden de kerk uitlopen gaat het ook even regenen.

Na een paar keer schuilen voor de bui, zijn we terug op het centrale plein vanwaar we nu de oude medina in lopen. Er is net een oproep voor het gebed gaande, dus veel mensen gaan de moskee in. Dan worden we aangesproken door een man die familie blijkt te hebben wonen in Hillegom en in Alkmaar en natuurlijk moeten we even met hem mee lopen. We gaan een paar trappen op en denken nog even in zijn huis terecht te komen, maar boven is uiteraard de winkel met tapijten en koperen voorwerpen. Een paar andere “slachtoffers” zitten op de bank aan een kopje thee, maar wij willen gewoon meteen weer weg. We hebben ook niet zoveel tijd meer omdat we nog willen lunchen voor vertrek van de excursie. We dwalen wat verder door de medina met zijn smalle straatjes, volle winkeltjes en kleine huisjes. Het is er een drukte van belang. Dan vinden we gelukkig een uitgang door de oude stadsmuur en zijn we weer bij de ingang naar de haven.

Terug aan boord nemen we een lunch en lezen nog een hoofdstukje, voordat we verzamelen in het theater voor de excursie van vanmiddag. Om 15:00 uur mogen we naar de bussen. We blijken ongeveer 50:50 verdeeld te zijn in Italianen en Engels sprekenden. Gelukkig hebben we een goede gids, die alles snel in twee talen kan vertellen. Alleen de geluidsinstallatie in de bus werkt niet heel erg mee. Eerste stop is een markt, die op dit uur van de dag natuurlijk een beetje een trieste aanblik heeft. Alleen de groente- en fruitstalletjes zijn nog bemand. Men is hier duidelijk nog niet gewend aan groepen toeristen die een markt komen bezoeken en we worden voor mijn gevoel ook een beetje uitgelachen, of toegelachen, zullen we dan maar zeggen.

Dan gaan we met de bus naar de Grote Moskee Hassan II. Een heel imposant gebouw, dat voor 2/3^e deel boven het water is gebouwd (waar volgens het scheppingsverhaal de Zetel Gods zou staan), op een platform dat is bestand tegen aardbevingen. Als we onze schoenen uit hebben, mogen we het rijke interieur bewonderen, dat o.a. bestaat uit Italiaans marmer, Venetiaans glaswerk en houtsnijwerk van cederhout. De moskee is ooit gebouwd als de 4^e grootste ter wereld (uit respect voor die van Mekka, Jeruzalem en Medina), maar is door een paar uitbreidingen nu de 2^e grootste ter wereld. De bedoeling van de koning was om met de moskee verschillende religies en bevolkingsgroepen samen te brengen. Zo staan de drie gouden bollen op de 200 meter hoge minaret symbool voor de Islam, het Jodendom en het Christendom. Maar de bouwkosten van ca. 800 miljoen euro riepen hier wel de nodige discussie op. Verder heeft de moskee een gigantisch schuifdak dat in 5 minuten open of dicht kan (daar kan de Amsterdam Arena een puntje aan zuigen). De moskee heeft geen atrium, maar wel een souterrain waar 41 fonteinen in de vorm van bloemen staan. Na een klein uur worden we het gebouw uit gedirigeerd omdat de tijd voor het gebed nadert. En opnieuw trappen we erin om een uitnodiging te accepteren, om een etage hoger wat foto’s te mogen maken. Als we de trap af komen, moeten we uiteraard weer betalen… Pfff, wat een gedoe hier! De man bij de toiletten vraagt ook al een bijdrage van Co, maar die is met 50 eurocent al tevreden.

Dan rijden we met de bus over de Boulevard de la Corniche langs de kust, waar het uitgaansleven van Casablanca zich bevindt. De zon gaat inmiddels al onder en als we op het centrale plein in de stad zijn aangekomen, is het donker geworden. Hier waren we vanmorgen ook al, maar met het verhullende kunstlicht ziet alles er eigenlijk net even mooier uit dan in de volle zon. We gaan naar een grote souvenir winkel voor de shop-stop. We kunnen in euro’s betalen en tikken een leuk knuffelbeertje op de kop. Dan gaat de bus verder naar de Place Mohamed V, waar we opnieuw de gebouwen verlicht kunnen fotograferen, sommige zelfs in meerdere kleuren. Ook is de fontein nu aan. Hierna rijden we door naar de wijk Habbous, die er erg authentiek uit ziet. Hier zijn o.a. de paleizen van de Pasja en de koning. We maken een korte wandeling door de wijk en stappen dan de bus in voor het laatste stuk terug naar de haven. Het verkeer is een gekkenhuis in Casablanca. De gids vertelt dan ook dat de claxon voor de koper van een auto belangrijker is dan de motor.

Bij het schip aangekomen gaan we snel richting dek 9 voor het dinerbuffet. Het is ondertussen 20:00 uur, de magen wil wat eten en we zijn natuurlijk te laat voor onze vaste dinerzitting. Helaas moeten we nog even wachten, want het buffet gaat pas om 20:30 uur open. Maar daarna zitten we snel met een roseetje aan onze gevarieerde borden. Als afzakkertje halen we nog een limoncello aan de atrium bar. Daar zit ook elke avond een Amerikaanse, die nogal luid kan lachen en duidelijk een oogje heeft op de Italiaanse pianist/zanger. Hij moet al dagen “Delilah” spelen van haar. We zullen zien of hij er deze cruise nog aan gaat toegeven.

Morgen weer een zeedag, op koers naar Madeira. Kunnen we even bijkomen van onze eerste Afrikaanse indrukken van vandaag.