Voor jullie als weblog-lezers zijn de zeedagen wellicht wat saai. Er is niet veel nieuws om te lezen. Voor ons is het echter een heerlijk onderdeel van deze reis. Er gaat zoveel rust van uit. Niets dan blauwe zee en blauwe lucht om je heen. Geen zorgen en geen program. Zo simpel kan het leven zijn voor zes dagen. Daarbij komt dat wij ook de rustige plekken van het schip opzoeken, zoals ons eigen balkon en de Samsara spa, waar het eigenlijk de hele reis nog niet druk is geweest.
Toch nog een nieuwtje vandaag. Van diverse kanten werd ons aangeraden om eens te gaan lunchen in het restaurant op de 4e etage. Dat hebben we op alle 7 cruises nog nooit gedaan. Vandaag is het dan een keer zover en gaan we dat proberen. Er staat achterin een opstelling met wat voorgerechtjes, zoals carpaccio. En er is een lunch menukaart. Van onze Duitse diner-buren begrepen we dat je bij de pasta een enorme hoeveelheid krijgt. Veiligheidshalve houden we het daarom bij een hoofdgerecht, gebraden kip, en een toetje. Het smaakt allemaal wel goed en je zit hier inderdaad een stuk rustiger dan in het buffet restaurant van dek 9, maar toch zal het voor ons bij deze ene keer blijven. Er is op dek 9 veel meer keus om de lunch samen te stellen zoals wij zelf willen. Jeroen neemt daar bijvoorbeeld veel verschillende groentes en Co houdt van een zelf samengestelde mixed-grill. Gelukkig hebben we ons beneden ingehouden en kunnen we nog even “af-lunchen” op dek 9 met wat frietjes en een gedeelde burger. Een Nederlands echtpaar heeft wat moeite om een plekje te vinden. Omdat wij bijna klaar zijn, bieden we ze aan om onze stoelen zo meteen over te nemen. Daar zijn ze ons erg dankbaar voor. Goede daad voor vandaag ook weer gedaan.
Vanavond worden we weer in pak verwacht. Dat is best een warme aangelegenheid. Vandaag is het buiten maar liefst 30 graden. Zo warm hebben we het volgens ons nog nooit gehad op een zeedag. Aan het menu kunnen we zien dat er wat staat te gebeuren in het restaurant. Voor het toetje is namelijk maar één optie (of fruit). De feestelijke taarten worden aan het einde van het diner binnengebracht. En er staat een glas klaar voor de prosecco om straks gezamenlijk mee te toasten. Inderdaad worden vanavond alle departementen van het bedrijf voorgesteld. Toevallig staan er beneden drie barmannen die we kennen, dus dat is extra leuk. We zitten met onze tafel vlakbij alle actie. De chefs, de maitre en de kapitein lopen vlak achter ons naar de balustrade om het applaus in ontvangst te nemen. Na afloop gaan we nog met onze obers op de foto. Gelukkig is er nog een collega in de buurt die even wil assisteren.
Om 21:00 uur wacht de kapitein op ons in het theater voor een warm “arrivederci!” Dat lijkt ons wat voorbarig. Wij zijn voorlopig nog aan boord. Nog één nachtje varen en dan komen we aan op Barbados, het meest westelijk gelegen Caribisch eiland. Van verschillende personeelsleden hebben we gehoord dat de Franse Cariben erg mooi moeten zijn. On verra!
De plaatjes waar de boot zich bevind zijn altijd aardig. En jullie lunchen steeds met een warme maaltijd? Niet echt Hollands, maar geniet ervan.