We kunnen vandaag lekker uitslapen, want het schip komt pas om 12:00 uur aan in Philipsburg op Sint-Maarten. Op zee hebben we deze ochtend een mix van zon en tropische regen. Jeroen is net te laat om op het balkon te gaan douchen, ha ha. We varen nog dicht langs Sint Eustatius, maar Saba hebben we niet gezien.
Na het ontbijt brengen we onze badjassen terug naar de Samsara spa en zoeken we barvrouw Susan op, om haar onze kerstkaart te overhandigen. Dan is om 10:30 uur een info-uurtje met de nieuwe Nederlandse hostess Emanuelle. We hopen daar wat meer informatie te krijgen over de ontscheping morgen in La Romana. Omdat ze gisteren pas aan boord is gekomen, heeft ze nog niet alle informatie gereed. Waarschijnlijk kunnen we wel tot iets later dan 8 uur in de hut blijven. En de transfer naar de luchthaven in Punta Cana kunnen we eventueel nog checken bij de tour desk. Meestal wordt er met de tijd van ontscheping rekening gehouden dat je direct aansluitend de transfer krijgt. We houden de berichten in de gaten.
We lunchen boven op dek 9 en gaan dan naar het verzamelpunt voor de excursie van vanmiddag, een rondtour over het eiland. De buschauffeur spreekt wel Engels, maar niet heel duidelijk. De Duitse hostess van Costa vertaalt het meeste voor de Duitssprekenden in de bus en dat is soms beter te verstaan. Ze haalt alleen links en rechts regelmatig door elkaar.
De rit begint in Philipsburg. De chauffeur legt uit waar alle winkels zijn, van tuincentrum tot dierenwinkel aan toe. Er zijn opvallend veel Chinese winkels en restaurants. Deze mensen komen uit Hongkong, vertelt de chauffeur, en ze zijn vrij op zichzelf. Ook opvallend is de enorme vuilnisberg, waar iedereen al zijn vuilnis kan dumpen.
Dan gaan we over de heuvels naar de grens met het Franse deel van Sint-Maarten. Links is in de verte het vliegveld te zien. Daar is een strandje bij, waar de vliegtuigen heel laag overkomen (Maho Beach). In het Franse deel stoppen we in de hoofdstad Marigot en krijgen we 45 minuten vrije tijd. Dat is net iets te kort om het Fort Louis op de heuvel te beklimmen met 300 treden. Dus kijken we beneden wat rond en kopen nog een pluchen pelikaantje bij een marktkraampje.
Weer terug in de bus gaan we verder met de rondtocht over het eiland. We krijgen nu wat steile stukjes, die de bus maar net aan lijkt te kunnen. Hier zien we ook wat mooie groene heuvels en baaitjes beneden. Voor de rest valt de aanblik van het eiland ons eigenlijk een beetje tegen. Bekende plaatjes van mooie gekleurde geveltjes zoals in Willemstad op Curaçao zijn hier niet zoveel te vinden. De excursie is ook geen topper, omdat we veel in de bus zitten met weinig stops. Meest enerverend waren de vele leguanen in de bomen en een koe op de weg. Maar goed, we hebben nu wel eens een keer één van de Nederlandse Antillen bezocht.
Aan boord gaan we voor de laatste keer naar het diner. Het afscheid valt met name ober Juanito zwaar. Assistent Umesha blijkt morgen naar huis te gaan, dus die zien we mogelijk nog op het vliegveld in Punta Cana.
Van onze cabin steward I Komang mogen we morgenochtend gerust wat langer op de hut blijven. Dus dat is mooi meegenomen. Nu nog even de douane formulieren invullen van de Dominicaanse Republiek en dan de koffers pakken.
Dit is waarschijnlijk onze laatste post op het weblog. Als er nog bijzonderheden zijn, dan maken we in het weekend nog een verslagje. We hebben weer een geweldige reis gehad en zijn blij dat we zoveel geluk hebben gehad met het weer en de relatief rustige zee. Ook nog een dankwoord aan onze oppas thuis Ed, die weer de nodige zorg heeft verleend aan onze kat Lilah en de andere huisdieren.
Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer!