Vrijdag 28 juli 2017

Als we wakker worden, ligt het schip al bijna aan de kade. Het hoeft alleen nog zijwaarts naar de kade toe te varen. Het is overwegend bewolkt met een paar stukjes blauwe lucht. Sommige wolken zijn vrij donker. Voor de zekerheid vandaag een jas meenemen.

Na het ontbijt gaan we weer een lunchpakket ophalen, maar dit keer krijgen we te horen dat we in het andere restaurant moeten zijn, dus wij daar naar toe. Daar kunnen ze ons niet op de lijst vinden en dan blijkt dat we eerst wel op de goede plek waren maar ten onrechte doorgestuurd zijn. In dit restaurant liggen lunchpakketten klaar voor bepaalde excursies en niet voor de gevallen van allergie of lust-ik-niet.

Uiteindelijk komt het toch goed en we gaan naar de Grand Bar om ons busnummer op te halen. Dat krijgen we meteen, een kwartier eerder dan was aangegeven en we mogen meteen naar buiten. Daar blijkt al een hele groep voor onze bus te zijn, maar door een fout in busnummers lopen ze nog rond met een gids en hebben we toch nog de kans snel in de bus te komen.

Al snel gaan we op pad. The Golden Circle, heet de tour van vandaag. Eerst gaan we naar Thingvellir, de plek waar de Amerikaanse aardplaat en de Europese elkaar treffen. Elk jaar groeien deze 2 centimeter verder uit elkaar. Niet met een diepe gleuf in de grond, want deze loopt vol met magma. Je kunt wel de ruimte tussen twee wanden zien waar dit proces plaatsvindt. We hebben dit maar omgedoopt tot de Trump-gleuf. IJsland wordt dus groter zonder oorlog te voeren.

Deze plek is tevens de plaats waar IJsland haar parlement heeft opgericht al in het jaar 930. Door voor een hoge wand te gaan staan was de spreker goed te verstaan voor het volk dat hier bijeen was gekomen.

Vervolgens rijden we een flink stuk door de IJslandse omgeving op weg naar de Gullfoss waterval. Maar voor we deze zelf bezoeken, gaan we al om 11 uur eerst lunchen. Bij binnenkomst vragen we meteen of er een alternatief is voor vis en dat blijkt te kunnen. In de bus was ons vermoeden al bevestigd omdat daar het menu al was genoemd. Grappig is dat we dezelfde gids hebben als gisteren. Hierdoor horen we ook wat algemene verhalen voor de tweede keer, maar ze doet het erg goed.

Na het eten gaan we naar de waterval. De temperatuur is niet slecht en de lucht toont steeds meer blauw. Vlak na vertrek bij de boot hadden we wel even wat regen gehad, maar dat mag geen naam hebben. Toch trekken we voor de waterval even de jassen aan want deze veroorzaakt een flinke waternevel. Dus eigenlijk meer om droog te blijven. De waterval is indrukwekkend. Dat mag ook wel met een hoogte van 32 meter. Je kunt de waterval vanaf boven bekijken, maar we gaan ook naar beneden om er dicht bij te staan. Het water komt van de gletsjer Langjökull, die we in de verte op de bergen zien liggen. Er zijn ooit plannen geweest om de waterval te gebruiken voor een elektriciteitscentrale, maar dat is er gelukkig nooit van gekomen. Zo blijft dit natuurwonder gespaard.

Vervolgens gaan we naar Geysir, de plek waar het begrip Geiser is ontstaan. De originele is niet meer werkzaam, maar een andere wel, de Strokkur, die ongeveer om de 6 minuten spuit. Dus we staan klaar met onze camera om dit vast te leggen. Spannend, wanneer gaat hij komen en weten we het vast te leggen? Dat lukt middels een paar foto’s en filmpjes.

Bij dit gebied is natuurlijk weer een souvenirwinkel. Een hele grote en hier vinden we een pluche walvis. Eindelijk! Tot nu toe nergens te vinden. Walvissen zijn hier makkelijker in het wild dan in een shop te vinden.

Zie ook onze video onderaan.

Onderweg terug maakt de bus nog een sanitaire stop bij een winkelcentrum omdat het best even rijden is. Hier eten wij de nog de broodjes van ons lunchpakket op. In het gebied waar we doorheen rijden zien we hier en daar waterdamp uit de grond komen. Bijzonder om te zien en voor IJsland van belang voor de energievoorziening.

Nu brengt de bus ons naar Reykjavik terug, waar we nog een stop hebben bij de uitkijkpost Perlan,  gebouwd op watertorens die er al waren. Vanaf hier heb je een mooi uitzicht over de stad en omgeving. Er ligt ook een klein vliegveld vlakbij waar kleine toestellen, sportvliegtuigjes, af en aan vliegen. Dan is het tijd om naar het schip te gaan, maar de bus maakt een omweg door een deel van de oude kern van Reykjavik. Pakken we dat ook nog even mee.

Meteen door naar de bar voor wat cola-vocht. Hoewel….meteen…. Er staat een flinke rij om het schip op te komen. Blijkbaar zijn meerdere bussen zojuist teruggekomen, dus dat gaat even duren. Mede omdat je door een security check moet.

Het diner is weer prima. Dit keer een flinke canoli als toetje. Zo groot, je zou het een canolifantje kunnen noemen. Er wordt omgeroepen dat we met wat zwaar weer te maken gaan krijgen. Wat precies is niet helemaal duidelijk. Waarschijnlijk stevige wind. We gaan het wel merken.