Voor de wekker wakker, het is kwart over 6. Vandaag vroeg op om met de boot naar Patmos te gaan. Daarvoor moeten we eerst naar Pythagorion rijden, wat ongeveer 40 minuten zal duren. Helaas zijn we te vroeg voor het ontbijt dus zullen we op de boot iets moeten kopen.
In Pythagorion parkeren we op een parkeerplaats vlak bij waar de boot ligt. Jeroen komt er nu achter dat hij zijn camera vergeten is. Gelukkig hebben we altijd allebei onze camera mee, dus Co zal nu de foto’s moeten maken, naast eventueel nog die van Jeroen via zijn telefoon.
We kunnen al snel aan boord en zoeken een mooi plekje op het bovendek. Opeens horen we onze naam noemen en de reisleidster vertelt ons dat we haar gemist hebben voor we aan boord gingen en vraagt waar onze auto staat. Zij vertelt ons dat deze eigenlijk niet in de haven mag staan, maar we kunnen dat nu niet meer gaan veranderen. Vreemd vinden we het wel, gezien het grote aantal auto’s dat daar altijd staat.
Als we de haven uit varen zien we een groep vluchtelingen die blijkbaar van Turkije naar Samos gekomen zijn. In het nieuws hoor je wel over Kos en Lesbos, maar ook Samos kent dit probleem. Ondanks dat dit de eerste keer is dat we dit ook werkelijk zien, blijken velen dagelijks op Samos aan te komen.
Het is ruim 2 uur varen naar Patmos. Geen straf met dit mooie weer vandaag. We nemen een tosti en water voor ontbijt. Onderweg hebben we mooi uitzicht op de andere eilanden in de buurt van Samos. Als we in de buurt van Patmos komen, zien we het Johannesklooster al liggen op de top van de heuvel. Het ziet er uit als een onneembare vesting omgeven door witte huisjes die onder bescherming vallen van de Unesco. Patmos is een eiland waar veel rijke en waaronder ook beroemde mensen verblijven omdat het eiland minder makkelijk bereikbaar is door o.a. het ontbreken van een vliegveld.
Als we van boord gaan roept de Nederlandse gids alle Nederlanders naar zich toe, terwijl de Griekse dame van de organisatie juist iedereen naar de bus wil hebben. Lekker op elkaar afgestemd. In de bus krijgen we uitleg van zowel de Nederlandse gids als de Engelstalige gids, maar niet alles is even duidelijk. Tot veler verbazing blijkt dat de toegang tot de grot en het klooster dat we gaan bezoeken niet is meegenomen in de prijs van de excursie en dat ook de lunch niet inbegrepen is. Dat geeft wel een hele andere kijk op de prijs voor de excursie dan voor we die kennis hadden.
Bij de grot waar Johannes de Evangelist zou hebben gewoond en zijn visioenen van god zou hebben ontvangen, wordt de groep gesplitst op basis van taal. De Engelse gids gaat met haar groep reeds naar binnen en wij krijgen in de schaduw nog wat informatie vooraf. Daarbij dreigt een discussie te ontstaan over de financiële situatie van de Grieken en na wat gemor van diverse mensen geeft Co aan dat we daar niet voor komen of anders de groep nog maar een keer te splitsen. Een paar mensen geven direct aan blij te zijn dat hiermee de discussie ook stopt. Nu komt de informatie die van belang is voor ons uitstapje.
We gaan een gebouw in dat gebouwd is rond de grot van Johannes. Aangezien de grot een heilige plek is voor de Grieks-orthodoxen, mogen we er geen foto’s maken. In de grot wordt uitgelegd hoe Johannes zijn visioenen dicteerde aan Prochoros, die dit vervolgens opschreef.
Na de grot gaan we met de bus verder naar het klooster van Johannes. Daar zullen we de kerk bezoeken en het museum. De gids vertelt uitgebreide verhalen die niet in de bijbel staan maar voor hem in ieder geval dezelfde betekenis lijken te hebben. Voor de kerk hebben we daardoor ook wel wat tijd verloren en na de kerk worden we enigszins door het museum gejaagd.
Daarna zijn er twee mogelijkheden: met de gids een wandeling maken door de straatjes van Chora, gevolgd door een lunch met dans en een korte busrit over het eiland, of met de bus terug naar het plaatsje Skala, waar de boot ligt. Wij kiezen voor het laatste en gaan in Skala eerst wat eten om daarna nog even door de mooie straatjes te dwalen.
Om kwart over 3 gaan we weer de boot op voor de terugreis. Die is wat ruiger dan op de heenweg, maar de maaginhoud is niet in gevaar. In Pythagorion staat de auto nog zonder bon op de parkeerplaats en dus geen onverwachte bijkomende kosten. Eerst even naar het hotel om wat op te frissen en dan naar restaurant Stathis voor het diner. Er zijn weer voldoende katten om ons gezelschap te houden en omdat mensen aan een ander tafeltje ze ook het een en ander toewerpt, vervoegen ze zich daar in eerste instantie, behalve 1 trouwe kater die dol is op de brokjes die we ze geven.
Terug in het hotel even lekker na zitten praten met “barman” John en dezelfde Engelse gasten die we gisteren ook aan de bar hebben gesproken. Weer een geslaagde dag om op terug te kijken.