Woensdag 3 juni 2015

Als we opstaan is het bewolkt, maar de temperatuur is goed dus kunnen we gewoon buiten ontbijten.

Na het ontbijt gaan we lekker op ons terras zitten om de krant te lezen en tegen het einde van de ochtend besluiten we naar Pythagorion te reizen en daar in de buurt het Spiliani klooster te bezoeken. Daar zijn we 5 jaar geleden ook geweest, maar we hoorden van John, barman/manager van het hotel, dat je daar een wandeling kunt maken naar muren uit de griekse oudheid. Een wandeling die in vrijwel geen gids voor zou komen om te voorkomen dat het daar te druk zou worden. Dus niet verder vertellen hoor.

Als we bij het klooster parkeren, komen we Kees en Willy tegen. Zij komen net uit het klooster en zijn er van onder de indruk. We maken weer even gezellig een babbeltje en dan gaan we verder. Het klooster heeft een kapelletje in een grot waar je heen kunt. Daarna nemen we een colaatje uit de winkel van het klooster en genieten van het uitzicht op Pythagorion. Het is ondertussen toch behoorlijk zonnig geworden, dus smeren we ons maar in met zonnebrand.

We vragen voor de zekerheid bij de geestelijke waar de betreffende wandeling begint en gaan op weg. In het begin is het wat lastig het juiste pad te vinden maar we blijken uiteindelijk op het goede pad uit te komen. Na klein uurtje wandelen komen we bij de dikke muren waar John het over had. Of wat er van over is want het zijn een aantal delen. De muur was bijzonder dik en bij onderzoek is gebleken dat sommige delen precies richting Egypte wijzen. Stukken van de muur zien er wel nog erg goed uit. De muur was ter verdediging van Pythagorion.

Op de terugweg komen we erachter dat we in het begin niet bepaald het handigste pad hebben gevolgd. Nu zien we de markering met rode stippen beter en de terugweg is enigszins anders op dat stuk. Nou ja, we hebben het gevonden en het was weer de moeite waard.

We rijden naar Kokkari om op het strand bij de Odyssey Bar een snelle late lunch te nemen. Dan is het vakantie-rust-modus bij het zwembad tot het tijd is voor het diner.

We gaan voor de laatste keer deze vakantie naar Basilico. Hoewel de zon weer verdwenen is en er een aardige wind staat, vinden we het wel uit te houden buiten. Wat het menu betreft vallen we in herhaling, maar we willen dit keer beginnen met een limoncello, die we dan meteen van het huis krijgen. In korte tijd hebben we 7 katten om ons heen verzameld die de kitbits wel kunnen waarderen. Als Co opstaat om een foto te maken, nemen er twee de poten en blijven er 5 poseren voor de foto.

Na het diner gaan we weer even bij John aan de hotel-bar zitten en opeens geeft John aan dat we buiten moeten gaan kijken voor een mooie volle maan. We proberen die op een foto vast te leggen en dan horen we dat er ook twee egeltjes zijn gesignaleerd in de tuin. Eén daarvan weten we met behulp van Alex (kok in het hotel) te vinden en hij licht hem bij met zijn zaklamp. Het is een heel klein beestje, misschien net groter dan een vuist. Snel filmpje gemaakt want hij beweegt teveel voor een foto.

Terug naar de bar, nog gezellig wat bijkletsen en daarna naar de kamer voor…. Dit verslag. Morgen laatste dag. We nemen ons voor daar een heel relaxte dag van te gaan maken. Of dat lukt? Lees het op ons blog.